Η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή, όπως καταδεικνύουν οι λεπτομερείς αναφορές του Μπελόκιο σε τόπους και χρονικές στιγμές. Το 1858, στην Μπολόνια, μια μεσοαστική, καλοβαλμένη εβραϊκή οικογένεια, ο Μόμολα Μορτάρα και η γυναίκα του, Μαριάνα, βλέπουν το ένα από τα πολλά παιδιά τους, τον 6χρονο (ακαταμάχητο με το μελαγχολικό βλέμμα τού Ενέα Σάλα) Εντγκάρντο, να απάγεται με τη βία, από τον τοπικό ιεροεξεταστή Φελέτι. Η δικαιολογία είναι ότι μια παρακόρη που είδε την οικογένεια να προσεύχεται ευλαβικά με το εβραϊκό τελετουργικό, θέλησε να «σώσει» τον Εντγκάρντο και τον βάπτισε κρυφά, με αποτέλεσμα το παιδί ν’ ανήκει, τώρα, στην Καθολική εκκλησία. Το μικρό αγόρι μεταφέρεται στη Ρώμη όπου φοιτά στην καθολική κατήχηση ώσπου να γίνει σωστός, πιστός Καθολικός, ενώ οι απελπισμένοι γονείς του ανοίγουν όποια πόρτα βρουν, ζητώντας την «απελευθέρωσή» του. Ο Εντγκάρντο θα γίνει η εμμονή του τότε Πάπα Πίου ΙΧ, ενός παντοδύναμου τυράννου, ο οποίος θ’ αποτελέσει πατρική φιγούρα για το μπερδεμένο αγόρι – το ίδιο κι ο Ιησούς Χριστός, τον οποίο, σε μια σκηνή ανθολογίας, θα προσπαθήσει να ιάσει από τα καρφιά που τρυπούν τη σάρκα του.